Seyfettin Gürsel, Gökçe Uysal-Kolaşin ve Onur Altındağ
Bu araştırma notunda anadili Türkçe ve Kürtçe olan nüfusların sahip oldukları işgücü piyasası konumları incelenmektedir. Hesapladığımız işsizlik oranları anadili Kürtçe olan nüfusta yüzde 8 iken bu oran anadili Türkçe olan nüfusta yüzde 7,5’tir. Aradaki küçük farkın tamamı ise işsizlik oranlarının kırsal kesimde farklılaşmasından kaynaklanmaktadır. İşgücü piyasası konumları arasındaki asıl fark, kentsel istihdamda göze çarpmaktadır. Anadili Kürtçe olan nüfusta ücretli ya da maaşlı çalışma oranı yüzde 38 iken aynı oran anadili Türkçe olan nüfusta yüzde 57’ye yükselmektedir. İstihdam yapılarındaki bu farklılaşma sosyal güvenlik kapsamına da çok belirgin bir biçimde yansımaktadır. Türkiye genelinde kentsel alanda sosyal güvenceden yoksunluk oranı 2003 yılında yüzde 42,1 iken aynı oran anadili Kürtçe olan nüfusta yüzde 66,3 seviyesine yükselmektedir. Diğer bir deyişle anadili Kürtçe olan nüfus, çalışma koşulları bakımından çok daha dezavantajlıdır. Anadili Kürtçe olan kesimde genel olarak görülen eğitimsizlik ve kendi hesabına çalışma eğilimi şüphesiz ki bu durumu açıklayıcı bir role sahiptir.
Araştırma notuna ulaşmak için aşağıdaki linke tıklayınız.
pdf. ArastirmaNotu060
doc. ArastirmaNotu060